“Het zou mooi zijn als wij ons door de spiritualiteit en het leven van onze patroonheilige laten bezielen”. Tijdens de heilige Mis van 3 oktober gebeurden er heel wat buitengewone dingen tijdens ons parochiefeest. Dat gold niet alleen voor mij maar ook voor velen van jullie, denk ik.
Ten eerste was het na een zeer lange tijd weer mogelijk om samen te kunnen zingen. Ten tweede was het ook de eerste keer dat we met zo velen in de kerk aanwezig waren en gelukkig zonder de anderhalf meter regel: eindelijk weer een mooie volle kerk. Ten derde was het voor mij het eerste parochiefeest; en voor velen van jullie de eerste keer dat we elkaar ontmoetten. En zoals jullie wel weten is de eerste keer altijd heel spannend.
Bij de voorbereiding van de preek heb ik me afgevraagd: “Waarover moet je het op zo`n bijzondere dag hebben?” En ineens dacht ik ook: “En waarom is de heilige Franciscus van Assisi de patroonheilige geworden? Waarom heeft men hem als zodanig gekozen?” Dat laatste heb ik nog niet kunnen achterhalen.
Deze vragen hebben me in ieder geval wel laten nadenken over de betekenis van deze heilige voor de parochie. Zijn leven en persoonlijke bekering hebben een van de grootste vernieuwingen en geloofsdiepgang in de hele wereldkerk teweeggebracht. Een van de dingen die ik in de preek vertelde was dat Franciscus van God had gehoord: “Franciscus vernieuw mijn kerk”. Hij begreep toen, dat hij het kleine verlaten kerkje moest herbouwen. Hij heeft hard gewerkt om het kerkje weer in ere te herstellen: muren weer optrekken, nieuw dak, nieuwe banken, nieuw altaar, enzovoort.
Dat was echter niet wat God bedoelde met zijn verzoek! Zeker een grote teleurstelling voor Franciscus: hij had zo hard en zo lang gewerkt om het kerkje te verbouwen… voor “niets”. Want, wat had God en Franciscus aan een mooi verbouwde kerk zonder mensen? Franciscus ontdekte later dat de Heer hem riep om iets groters en buitengewoons te doen. Hij moest de mensen weer de weg naar de kerk wijzen en van hen levende stenen van de kerk te maken. Franciscus moest de spiritualiteit, mentaliteit, houding en geloofsbeleving van de Kerk vernieuwen.
Op 27 november komen we met het parochiebestuur en de locatieraden samen om na te denken over de toekomst van onze parochie. We nemen dan ook de uitslagen van het project “Het verschil” mee. Daarom denk ik dat wij het voorbeeld van Franciscus zouden kunnen volgen en een “andere Christus” worden: het Evangelie in ons leven gestalte geven.
Ik hoop dat de spiritualiteit en het leven van onze patroonheilige ons zal bezielen. Een vriendelijke groet voor jullie en hopelijk tot ziens in de nabije toekomst.
Pastor H. Garcia