De trouwe lezer weet dat ik graag terug ga naar een ver verleden om vandaar uit woorden te verklaren of mensen uit de - bijna - vergetelheid te halen. Dit keer blijf ik bij het heden. Het komt door een bericht dat aan mij was doorgestuurd. Een bericht van de website bijbelcitaat.be. Het bericht bevat 32 katholieke corona-woorden. De een nog mooier dan de ander. Ik wil er hier een drietal in de spotlight zetten. Ze zijn zo mooi.
Wat dacht u van afstandsdopen. Eigenlijk een bestaand woord, maar laten we zeggen heruitgevonden. Missionarissen waren soms lang onderweg om op afgelegen plekken de sacramenten te bedienen. Dat werd soms een wedstrijd om te zien wie de grootste afstand af kon leggen op één dag om een kind te dopen. Zo liep pater Godewinus (1899-1990) naar verluidt in 1925 op één dag meer dan 100 kilometer door de Andes om daar een heel dorp het Heilig Doopsel toe te dienen.
Ook mooi: hostiehonger. De bisschop van Roermond schreef in een pastorale brief over ‘eucharistische honger’. Dat werd al snel verbasterd tot ‘hostiehonger’. Dat past mooi bij het ook bekende ‘huidhonger’ ofwel behoefte aan fysiek, menselijk contact. Dan toch een historisch feit: deze hostiehonger moet niet vergeleken worden met de wanhoopsdaad van de inwoners van Bologna die tijdens het beleg van de stad in 873 de kerken bestormden en hun magen met hosties vulden. Tabernakels werden daarvoor opengebroken en geplunderd.
En als laatste: wijwatervrees. De angst voor wijwater, omdat men denkt dat men door dit wijwater corona kan oplopen. Daartoe zijn de wijwaterbakjes leeg. Maar daardoor moeten de kerkbezoekers het doen zonder dit über-katholieke tot de verbeelding sprekend ritueel.
Paul Spoormans