De tijd van vakantie staat voor de deur en ik neem boeken mee op vakantie. Heerlijk. Eindelijk tijd om weer wat te lezen. Om het in de context van de Tau te houden, lezen we natuurlijk de Bijbel. Er worden speciale leestechnieken gebruikt wanneer men, alleen of in groepen, bijbelverhalen, maar ook andere geschriften – zoals geschriften van de woestijnvaders – leest. Deze leeswijze is ergens in de middeleeuwen ontwikkeld en dan vooral binnen de contemplatieve (beschouwende) kloosterordes. De bezinning, meditatie over een tekst heeft een centrale plaats bij het lezen en het proberen te begrijpen van een tekst. Ruminatio, het herkauwen van een tekst, hoort hierbij. Lectio Divina (spirituell/heilig lezen) is in de kern niet zo moeilijk.
Lectio Divina kent vier stappen:
A lectio – lezing van de tekst
B meditatio – overweging van de tekst
C oratio – gebed
D contemplatio – nadere beschouwing.
Bij bijbelstudiegroepen wordt Lectio Divina in een andere vorm toegepast. Eenieder leest hetzelfde verhaal. Ieder haalt eruit wat hem of haar opvalt en deelt dit met elkaar. Daarbij werkt het het beste als niet gereageerd wordt op wat anderen zeggen. Daarna leest men het stuk weer en overweegt daarbij wat anderen gezegd hebben. Wellicht zijn er nu meer ingangen in de tekst. De uitwerking kan een gebed vormen wat met elkaar weer gedeeld wordt.
En zo heb je wellicht ook een ‘gezelschapsspel’ mee op vakantie.
Paul Spoormans