Het mystieke is omhuld door schimmigheid. Deze aflevering van het woordenboek wil daar wat verandering in brengen. Misschien is het wel zo dat we iets meer mystieks zouden moeten hebben of ervaren en dat de wereld er dan heel anders uit zou zien.
Enkele bekende mystici, volgens Wikipedia:
Gautama Boeddha, Indiaas mysticus, 480 v Christus-400 v Christus
Hildegard van Bingen, Duits mystica, 1098-1179
Franciscus van Assisi, Italiaans mysticus en mystagoog, 1181-1226
Beatrijs van Nazareth, Brabants mystica, 1200-1268
Jalal ad-Din Rumi, Soefi-mysticus, 1207-1273
Hadewijch, Brabants mystica, 13e eeuw.
Maar wat is een mysticus of mystica? Het is een persoon die in zijn leven een ervaring heeft die door deze persoon als goddelijk geïnspireerd wordt gezien.
In deze ervaring beleeft hij of zij iets goddelijks, een werkelijkheid die buiten de werkelijkheid van de gewone mensen staat. De mysticus of mystica wordt hierdoor zeer geïnspireerd. Wanneer hij of zij over deze inspiratie gaat vertellen of ernaar gaat handelen wordt het voor de gemeenschap om hem of haar heen duidelijk dat er iets bijzonders gebeurd is. Deze ervaringen kunnen in lijn zijn met de kerkelijke leer maar ook naar voren komen alsof ze in tegenspraak zijn met de leer van de kerk. In dat laatste geval is het natuurlijk lastig. Klopt het dan wel of niet? Hoe dan ook, mystici hebben mensen door de eeuwen heen geïnspireerd in hun gelovige leven.
Paul Spoormans