Voor een tussendoorvakantie met de kinderen kwamen wij de laatste jaren een aantal keren in de Heerlijkheid Marienwaerdt. De geschiedenis hier gaat terug naar 1129, toen aldaar een Norbertijnen klooster werd gesticht. Voor degene die niet weet waar het is: De Heerlijkheid ligt bij Beesd, ten oosten van de A2, tussen Utrecht en Den Bosch, iets ten noorden van Deil. De naam Mariënwaerdt betekent: het eiland (waard) van Maria.
De gebouwen van de abdij staan in de Middeleeuwen in een gevarenzone, op het vierprovinciën-punt: Holland, Utrecht, Gelre en Brabant. De landerijen zijn vruchtbaar en de kloosterlingen zorgen voor welvaart. De welvaart trekt evenwel ook vanuit alle windstreken rovers aan. Er wordt veel gevochten en geplunderd en het klooster wordt meerdere malen verwoest maar ook weer opgebouwd. In 1567 maken de vernielingen en plunderingen door de bendes van Brederode een definitief einde aan de abdij.
De borden op het landgoed verwijzen naar Petrus van Zuyren, de op één na laatste abt van de abdij, die de abdij tot grote bloei wist te brengen. Petrus van Zuyren leefde van 1503 tot 1563 en was abt van 1545 tot 1561. Ook verwijzen de borden naar de grote gebrandschilderde ramen in de grote kerk in Gouda die Van Zuyren aan die kerk geschonken heeft. Ook andere bronnen verwijzen naar de verbintenis tussen de grote kerk in Gouda, de gebrandschilderde ramen en Petrus van Zuyren. Het betreft de voorstelling van de twaalfjarige Jezus in de tempel. Dit gebeurt in het laatste jaar van zijn abtschap. De andere bronnen melden dat de kerkeraad van de grote kerk in Gouda Petrus van Zuylen diverse malen heeft moeten herinneren aan de schenking die overeengekomen was. Van Zuyren heeft bij leven en daarna de schenking niet gedaan. De kerkeraad heeft dus zelf betaald voor dit cadeau. In 1561 gaat Petrus van Zuyren uit het ambt. Hij verlaat de kloosterorde en gaat met vriendin en dochter in Zaltbommel wonen, waar hij al die tijd een huis had.
Paul Spoormans