Als we de eucharistie vieren houdt de priester bij de consecratie een kort moment in stilte het H. Brood omhoog en daarna ook de beker. Aan het einde van het eucharistisch gebed bij ‘Door Hem en met Hem en in Hem …’ worden Brood en beker samen opgeheven. Waarom doet de priester dat eigenlijk? We zijn het zo gewoon dat we ons niet afvragen wat de betekenis is van deze rite.
Bij deze beide momenten in de eucharistieviering gaat het om het tonen van de gaven van Brood en Wijn, om het laten zien ervan aan de gelovigen. Het omhoog heffen van brood en wijn bij het klaarmaken van het altaar heeft een andere betekenis, namelijk die van het aanbieden aan God van wat de aarde heeft voortgebracht. We vragen dat God deze gaven wil maken tot ons geestelijk voedsel. Deze gaven worden vervolgens als Lichaam en Bloed van Christus getoond.
Het tonen van het H. Brood is een kort stil moment van eerbied voor Christus die in het brood aanwezig komt. Dit moment van aanbidding kunnen we maken tot een ‘zelfstandige viering’, namelijk wat we plegen te noemen: ‘aanbidding van het Allerheiligste Sacrament’. Deze vorm van gebed is als het ware een verlenging van de eucharistie. We weten Christus in ons midden als Degene die ons voedt op onze levensweg. We zijn in stilte bij Hem, we hoeven niet veel te zeggen of te denken. Gewoon stil bij Hem zijn, is al liefde.
Het laten zien van het H. Brood hoort bij de uitnodiging die in de woorden van de consecratie klinken: “Neemt en eet hiervan.” Als de priester de gelovigen uitnodigt voor de H. Communie, laat hij nogmaals het H. Brood zien: “Zie het Lam Gods ...” Het laten zien en het tonen speelt in de katholieke liturgie een belangrijke rol. Wij worden opgeroepen ons op Christus te richten en we kijken naar Hem in zijn versluierde aanwezigheid.
Ron van den Hout
bisschop van Groningen – Leeuwarden