Op een mooie zomeravond schrijf ik dit hoofdartikel. Het zal verschijnen begin september verschijnen. De zomer geldt als komkommertijd, zeker voor nieuws en activiteiten. Toch wil ik u dit keer iets vertellen over een avond die wij midden in de zomer hadden. Op 1 augustus kwam de Stuurgroep bijeen die ooit de enquête op de rails zette.... U weet wel: vlak voor de Corona-periode. Een periode die alles een halt toeriep.
Maar dit jaar hebben we de draad weer opgepakt en goed gekeken naar alle vragen en opmerkingen die parochianen gemaakt hebben in die enquête. Er kwamen drie themagroepen waarvoor men zich kon opgeven. U heeft daarover al eerder kunnen lezen.
Op 1 augustus maakten we een tussenbalans op met de trekkers van deze themagroepen. Dat was een boeiende avond, vond ik. De groepen buigen zich over hun thema's: "omzien naar elkaar", "levensvragen" en "zichtbaarheid en uitstraling van de parochie''. En ze komen met nieuwe ideeën en aanbevelingen.
De groepen gaan nog door in het najaar en leveren uiteindelijk een verslag in, waarover het parochiebestuur zich mag buigen. En ook het pastoresteam natuurlijk. Alle locaties zijn vertegenwoordigd in deze groepen en dat is ook erg positief. Als Stuurgroep zijn we natuurlijk blij dat de enquête toch nog haar vruchten afwerpt, ondanks de lange periode van stilstand.
Wat mij bij blijft van deze avond is: er is bezieling en de wil om een stap vooruit te zetten.
Natuurlijk weten we allemaal dat het lastige tijden zijn voor ons als geloofsgemeenschap. We hebben het tij tegen. Maar soms levert dat ook wel eens iets op! Namelijk: herbezinning op wat nu echt belangrijk is.
Keuzes maken en af en toe toch iets nieuws durven te proberen. Ook al zal menigeen zeggen: wordt dat wel wat? Mijn antwoord zal zijn: dat dachten ze van die vroegere christenen ook!
Ik was deze zomer in Bretagne en daar vind je, zowel aan de noordkust als aan de zuidkust, heel veel dorpjes waar ooit monniken in kleine bootjes aan land kwamen. Uit Ierland, Wales en Schotland kwamen ze. Ze spelen nog steeds een rol in het bewustzijn van de bewoners van deze streek. Overal vind je kapellen of heilige bronnen die naar hen genoemd zijn.
Het waren geen veldheren die te vuur en te zwaard het evangelie brachten, zoals elders wel gebeurde. Het waren monniken met een Keltische achtergrond en beschouwende geloofsvisie. Ze kwamen en hadden soms ook het tij tegen, maar lieten zich niet uit het veld slaan.
Daar moest ik aan denken op die avond, midden in de zomervakantie....
Pastor Agaath Erich