Arnold den Teuling is geboren op zondag 1 oktober 1944, in Koewacht (Zeeuws-Vlaanderen), twee weken nadat die streek bevrijd was van de Duitse bezetting. Zijn vader is douaneambtenaar. Zijn moeder is huisvrouw. Als oudste van een gezin dat uit vijf kinderen bestaat, werkt Arnold van begin af aan goed mee in het huishouden: "De jongste twee heb ik regelmatig gevoerd en geluierd. Daar heb ik later in mijn eigen gezin alleen maar voordeel van gehad."
Het gezin waarin Arnold opgroeit blijft niet in Zeeland wonen, maar verhuist naar Noord-Holland. Zijn vader namelijk studeert hard en vanwege de daaruit volgende promoties als rijksambtenaar bij de Belastingdienst, wordt deze regelmatig overgeplaatst en is het gezin vaak verhuisd.
In de R-K. parochieschool in Zaandijk kan Arnold goed meekomen. Hij zingt mee in het jongenskoor dat de Gregoriaanse en meerstemmige missen verzorgt. Het koor is zijn grote hobby, totdat de dirigent in 1956 besluit dat het tijd is voor verandering: meerstemmige missen moeten met meer volume worden gezongen. Vanaf dan mogen 'dames' meezingen en zijn de jongens hun zitbankjes kwijt!
Oprecht
Zijn ouderlijk huis intussen is en blijft oprecht katholiek. De gevolgen van het Vaticaanse concilie en de discussies van de Nederlandse bisschoppen in Noordwijk gaan aan hem in elk geval voorbij. Hij wil maar één ding en dat is naar een gymnasium als voortgezet onderwijs. Hij realiseert zich namelijk dat hij de klassieke cultuur nader wil leren kennen. In Zaandijk is dan weliswaar net een R.K.-school voor voortgezet onderwijs geopend, het St. Michaellyceum, maar in die eerste jaren kun je er eigenlijk alleen voor HBS-A diploma's terecht. Dankzij de rector van het lyceum wordt er echter gauw een gymnasiumopleiding mogelijk. Arnold maakt daar dus graag gebruik van, en dat terwijl ze van thuis uit ook al blij waren met een HBS-A diploma voor hem!
Na zijn eindexamen in 1962 besluit Arnold in Amsterdam klassieke talen te gaan studeren. Hij kerkt daar bij de studentenpastores zoals Jan van Kilsdonk. Thuis bij zijn ouders, in Koog-Zaandijk (nu: Zaanstad), blijft hij in het weekend meezingen in het parochiële kerkkoor. Eigenlijk wil hij heel graag meezingen met de Gregoriaanse Studentenschola in Amsterdam, maar daarvoor moetje lid zijn van de R.-K. studentenvereniging St. Thomas. Iets wat hij niet ziet zitten.
Serieus
In zijn derde jaar ontmoet hij Monique die als eerstejaars Klassieke Talen aan de slag gaat. Ze zijn beiden R-K. en weten dus heel goed wat in die tijd in een relatie (hoe oprecht ook) mag en niet mag. Het toezicht daarop bij beider ouders is serieus. En moeilijk te verteren soms. Te meer omdat zich in de maatschappij allerlei andere soorten veranderingen voordoen. Om de lieve vrede thuis, besluiten Arnold en Monique om niet te lang te wachten met trouwen; een jaar later (ze zijn nog niet eens afgestudeerd) wordt Marianne geboren, gevolgd door Reinout, in 1973 gevolgd door Machteld en in 1978 door Femke.
Tegen die tijd is Arnold afgestudeerd en hij verdient de kost als leraar klassieke talen, later als archiefinspecteur. Als provinciaal archiefinspecteur krijgt hij een aanstelling bij het provinciale bestuur van Drenthe. Hij gaat in Assen wonen en samen met zijn gezin wordt hij lid van de parochie in Assen.
Arnold blijft ook dan nog steeds zoeken naar gelegenheden om in een Gregoriaans koor te zingen. Het eerste koor waar hij lid van wordt, is dat van Wim Wakelkamp, opgevolgd door Gerrit van Os, tot 2003.Tijdelijke plaatsvervangers na Gerrit zijn Ton Tromp en Anneke Poelsma. Aldus doet Arnold in meer dan 20 jaar en met veel zelfstudie heel wat praktische ervaring en theoretische kennis op voor het dirigeren van een schola.
Ervaringen
In zijn Asser leven heeft Arnold heel wat te verwerken gekregen, mooie èn diepdroevige ervaringen. Zijn jongste dochter Femke lijdt vanaf 2002 aan een psychische en ongeneeslijke ziekte. Femke is dan al getrouwd en heeft twee kinderen. Monique, en trouwens het hele gezin, heeft hierover vaak veel verdriet. Femke is in 2018 op eigen verzoek overleden. Monique zelf is in 2019 overleden aan de gevolgen van een nierfalen. En Arnold is blij dat Monique de coronapandemie niet heeft hoeven meemaken.
Arnold is nog steeds lid van de parochie. Sinds 2005 staat hij als dirigent voor de schola van Assen. Arnold vindt het zingen van Gregoriaanse gezangen van grote en authentieke meerwaarde: het gaat immers om gebedsteksten uit de verschillende Bijbelvertalingen die vanaf de derde, vierde eeuw zijn gemaakt. Arnold blijft graag actief als dirigent van de schola van de parochie. Al betreurt hij het dat de schola niet meer in ledental groeit ....
Daarnaast blijft hij aan het voortbestaan van oude kerkmuziek graag werken, kijk maar op zijn website home.planet.nl/teuli049. Onder de naam Ottaviano Petrucci kun je daar zijn transcripties vinden van oude bladmuziek in een vorm die niet is uitgegeven. Mede hierdoor voelt hij zich nog altijd betrokken bij het geloof en de kerk.
Tekst: Jacqueline Habets
Foto: Bart Trooster