Leo Lelivelt is altijd bereid om hand- en spandiensten voor de Roder locatie uit te voeren. Maar ook op andere fronten is de 77-jarige inwoner van Leek actief. "Ik ben pas echt gelukkig in de ontmoeting met andere mensen. Voor de Hulpkring rijd ik in mijn eigen auto mensen die voor controle of een prik naar het ziekenhuis moeten. En altijd raken we in een goed gesprek. Daar houd ik een goed en tevreden gevoel aan over. Want ik beleef plezier aan mensen. En ik heb het idee dat ik het bezit van een auto daardoor beter kan verantwoorden."
In zijn geboorteplaats Lichtenvoorde was hij de jongste van een gezin met elf kinderen van een aannemersfamilie. Op de lagere school was hij eerst nogal ongedurig en dromerig. Hij herinnert zich uit die tijd vooral Jan Manschot. "Deze drummer was mijn plaatsgenoot, die de medeoprichter was met Bennie Jolink van de befaamde Achterhoekse band Normaal. Hij is helaas op 66-jarige leeftijd overleden. In 2017 was een hersentumor de oorzaak dat de drumstokken eeuwig zwegen."
En natuurlijk het jaarlijkse hoogtepunt in deze streek: de Zwarte Cross. "Als kind ging ik naar de motorcross. Daar was mijn vader aanwezig als commandant van de brandweer en daardoor kon ik een kijkje nemen in het rennerskwartier."
Nonnen
Door schoolachterstand wegens tuberculose heeft hij klas 6 afgemaakt in een jongenspensionaat in Tegelen. Dat werd gerund door nonnen. Zij brachten weer structuur in zijn leventje.
Terug in de Achterhoek was het eerst even aanpassen. Na het Mulodiploma wilde hij de wereld intrekken om de blik te verruimen. Het werd echter een opleiding tot etaleur en decorateur. Bij V& D in Rotterdam en in een groot Keuls warenhuis beleefde hij aan dat werk veel plezier. Via een uitzendbureau kwam hij op diverse plaatsen terecht. In de avonduren volgde hij diverse opleidingen.
Op een betonfabriek kwam hij in contact met Marokkaanse en Turkse gastarbeiders. "Ik was toen al onder de indruk van hun slechte woon- en werkomstandigheden. Ik zocht ze later op in hun oorspronkelijke omgeving. Bijvoorbeeld in Oost-Turkije, nu het episch centrum van de aardbevingen. Met een vriend maakte ik ook een reis naar Tunesië en ontmoette daar mijn vrouw Lamke. Zij studeerde niet-westerse sociologie en theologie. Haar vader was predikant in de Hervormde kerk."
Huub Oosterhuis
"We gingen in 1974 vaak naar de Amstelkerk in Amsterdam. Daar ging Huub Oosterhuis voor in de diensten van de Studentenekklesia. Zij zien de bijbel als een maatschappelijk boek dat wil inspireren tot solidariteit en medemenselijk heid. Dat sprak ons beiden aan. In Rotterdam bezochten we de Laurenskerk."
"Omdat mijn vrouw een aanstelling kreeg als docente maatschappijleer en godsdienst aan een middelbare school verhuisden we vanuit het Westen naar Leek. Ik zorgde in die tijd als huisman voor onze drie kinderen, zij rondde haar studie af. Helaas is ze op 40-jarige leeftijd overleden aan kanker. Ik bleef over met onze kinderen van 11, 10 en 7 jaar. Dat waren zware tijden in het begin, waarbij ik geweldig ben gesteund door onze parochianen. Daarna werkte ik tot mijn pensioen bij een instelling voor mensen met een beperking. En ik woon hier heerlijk in een appartement."
Dienstbaar
Hij ervaart dat goed bewegen een uitstekend uitgangspunt is voor een mooi leven. "Ik heb in mijn leven heel veel mensen uit verschillende landen ontmoet. Dat heeft mijn bestaan verrijkt. Jezus is onze vredevorst en in zijn kielzog dienen wij te zorgen voor de heelheid van de schepping. En daar horen gerechtigheid en vrede bij."
Als lid van het Triniteitskoor en de Schola Gregoriana is zingen heel bewust een andere hobby om mij dienstbaar te maken voor de samenleving."
Tekst: Ton Kuis | Foto's: Guus Klaas