Miroslav VolfIk las een tijd geleden een interview met Miroslav Volf, een vermaard protestants theoloog, waarin hij zijn visie beschrijft op geloven en het goede van geloven (Trouw van 9 november 2018). Hij geeft aan dat geloven niet het individueel vasthouden is aan bepaalde geloofsvoorstellingen, maar een manier om in het leven te staan. De manier van leven is een weerspiegeling van de waarden waar je voor staat.
In alle grote wereldreligies vind je de volgende waarden terug: het goede leven bevorderen en het welzijn van mensen. Opdat ons leven hier op aarde tot bloei komt. Maar wat is het bevorderen van het goede leven? In de westerse maatschappij is het goede leven een privézaak geworden: als ik maar gelukkig ben, kennis en geld heb, contacten die mij wat opleveren, of zaken waarvan ik denk gelukkiger te worden. We reflecteren maar weinig op wat we werkelijk belang- rijk vinden en staren ons vaak blind op de middelen om die doelen te bereiken.
Ons leven op aarde komt vooral tot bloei door het leven vanuit Liefde; in gemeenschap met God. Over God denken we vaak in veel te abstracte en vergeestelijkte termen. Onze relatie met God gaat echter vooral over alle onderdelen van ons gewone, dagelijkse leven. Paulus geeft ergens drie termen die de liefde in het Koninkrijk Gods omschrijven; rechtvaardigheid, vrede en vreugde in de heilige Geest. Volf vindt de essentie vooral in de vreugde; dat je verenigd bent met wat je lief hebt.
Bestaat God wel? Daar kun je je lang druk over maken, want is niet te bewijzen. God valt niet te ontdekken aan het einde van een keten van argumenten, maar door al levend liefde en goedheid op het spoor te komen. Geloven gaat over een basaal vertrouwen hebben in het leven. Over het ontdekken van een soort oer-goedheid, ondanks al het lijden in de wereld. Om God te leren kennen moet je je openstellen voor vertrouwen, liefde en vreugde. Die houding ontstaat vaak wanneer je hem ziet bij anderen. Die kunnen een verlangen bij je oproepen om daar mee bezig te zijn. Volf noemt als voorbeelden Jezus Christus en Franciscus van Assisi.
Misschien kunnen we als gelovigen iets van hun goedheid weerspiegelen en iets van hun vertrouwen, hun liefde en vreugde leren. Wellicht dat dit aanstekelijk is voor jezelf en anderen om ook zo te leven en zo te geloven. Het lijkt mij een zinvolle zoektocht vooral dáár mee bezig te zijn.
Jos Floris