Onze Paus Franciscus heeft vijf jaar na zijn vorige encycliek over duurzaamheid een nieuwe encycliek uitgegeven “Fratelli Tutti”. Daarin beschrijft hij samengevat de problemen in de wereld die zich momenteel aandienen; zoals het toenemend populisme, internationale samenwerking die hapert en een groeiende kloof tussen arm en rijk. Daartegen pleit hij voor een herontdekking van de waarde van ieder mens.
Want alleen een radicale erkenning daarvan kan volgens hem een uitweg bieden uit de problemen van deze tijd. Hij stelt het broeder- en zusterschap van alle mensen centraal als belangrijkste Christelijke idee. Dit begrip moet leidend zijn om na te denken over onze omgang met elkaar, met vluchtelingen, met slavernij, doodstraf en het idee van eigen bezit.
Rechtvaardig
Hij vindt geen enkele oorlog rechtvaardig, is voor afschaffing van de doodstraf en dat vluchtelingen ook recht hebben op het land waar ze naar toe komen. We mogen ons er niet bij neerleggen dat sommige mensen buiten de maatschappij worden gesloten en we moeten ons actief inzetten en verbinden.
Deze kern van de waarde van ieder individu leidt ertoe dat we moeten zorgen voor elkaar. Liefde voor ieder ander mens, echt open staan voor de ander. Dit lijkt mij een grote uitdaging. De ander werkelijk willen ontmoeten op basis van wederzijds respect, warmte en genegenheid. Het is een thema dat mij wel aan het denken heeft gezet. Hoe sta ik hier zelf in? Ben ik niet te bevooroordeeld? Probeer ik echt open te staan om de ander werkelijk te ontmoeten? En wat is de rol van de Kerk in deze, wereldwijd gezien en heel dichtbij?
Actueel
Velen denken dat de Rooms Katholieke Kerk “leegloopt” en op termijn niet meer houdbaar is. Vragen rondom het voortbestaan van de Kerk is een actueel thema. In de R.K. Kerk is de eucharistieviering een belangrijke kern van samen het geloof beleven en vorm en inhoud geven. Dat is een groot goed en dat zal voorlopig wel zo blijven. Wellicht moeten we daarnaast “de Kerk” op andere manieren vorm en inhoud gaan geven. Om de waarde van ieder ander mens te ontdekken is wellicht juist kleinschaligheid meer gewenst. Alleen al de vraag aan de ander “Hé hoe gaat het met jou?” kan de ander het gevoel geven gehoord, erkend en gewaardeerd te worden. Iemand een keer uitnodigen om een kop koffie te komen drinken of een hapje mee te eten kan al heel veel goed doen.
Experimenten
Aandacht, zorgen voor elkaar en liefde hebben wij als mensen toch allemaal nodig. Moeten we niet meer gaan experimenteren met andere vormen van samen zijn, samen het geloof beleven en andere vormen en inhouden zoeken?
Wellicht heb ik de afgelopen periode informatie gemist. Ik ben nog steeds benieuwd naar de uitkomsten van de enquête die vorig jaar in onze parochie is gehouden. Door het Coronavirus zijn de bijeenkomsten in het voorjaar geannuleerd. Komt uit dat onderzoek ook de behoefte naar voren om naar andere vormen te zoeken?
Jos Floris