Lang niet altijd zijn mensen kuddedieren, wel willen ze allemaal op de een of andere manier bij een groep horen. Mensen die gedoopt zijn, horen bij de groep van de kerk. In die zin dat ze niet bij een of ander stenen gebouw horen, al dan niet met een heuse toren. Ze horen bij de geloofsgemeenschap, de club van mensen die leerling van Jezus zijn.

De doop is een van de belangrijkste sacramenten van het christendom. Binnen die ene christelijke wereld zijn er heel veel verschillende kerken en kerkgemeenschappen. Maar ze hebben naast de Bijbel in ieder geval één ding gemeenschappelijk: de doop.

Merkwaardig eigenlijk. Doordat iemand wat water over je hoofd uitgiet en daarbij de woorden uitspreekt: ‘Ik doop je in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest’, hoor je opeens bij Jezus. Je wordt als het ware op Zijn levensweg gezet. En dat betekent nogal wat, als je er tenminste serieus mee om wilt gaan.

In de katholieke kerk wordt meestal gedoopt vanuit een ondiep doopvont. Maar buiten die kerk zijn er geloofsgemeenschappen waar het heel anders toegaat. Mensen worden daar gedoopt in een diep doopbassin, ja, soms wordt er een zwembad voor afgehuurd. En dan krijg je als dopeling niet een paar dikke druppels water over je hoofd uitgegoten. Nee, je gaat helemaal kopje-onder om daarna weer uit het water op te stijgen.

Kopje-onder gaan. Misschien zijn we daar allemaal wel bang voor: om in het leven kopje-onder te gaan. Dat kan op velerlei wijze. Je wordt werkeloos of gaat failliet. De relatie met een teerbeminde loopt stuk. Je krijgt een ernstige ziekte en moet je daarom gaan voorbereiden op het naderende einde. En uiteindelijk komt voor ieder het definitieve kopje-onder: de dood.

In de doop ga je als het ware met Jezus kopje-onder in Zijn dood aan het kruis. Daar, aan dat kruis op de terechtstellingsheuvel Golgotha, is Jezus definitief kopje-onder gegaan. Daar heeft Hij het af moeten leggen tegen alle kwade mensen en machten die tegen Hem samenspanden. Word je gedoopt, dan neem je deel aan die dood. Dan neemt Jezus’ dood bezit van je. Beangstigend…

Maar je komt ook weer boven. Je gaat door de dood heen. Het water spoelt van je af. Wat je leven bedreigt, wijkt en je gaat delen in het nieuwe leven. Jezus is na Zijn kruisdood ‘op de derde dag’ verrezen. Van God kreeg Hij een nieuw en onverwoestbaar leven en als je gedoopt wordt, dan mag je weten dat je met Jezus al mee-verrezen bent.

Gedoopte mensen zijn dus kinderen van de Verrijzenis. Misschien is hun grootste opdracht wel: aan eenieder laten zien dat de dood niet het laatste woord heeft. Het laatste woord is aan de God, wiens naam Liefde is. Het laatste woord is aan de God, wiens hand je omhoog trekt uit alles wat je leven te gronde richt. Zo heeft God zich laten kennen in het leven van Jezus. En we hopen en geloven dat Hij zich ook zo zal laten kennen in het leven van ieder van ons.