Het was een unieke belevenis. Een schoolreisje mag ik het niet noemen, maar het had er wel iets van weg. Samen met de andere bisschoppen – ik ken ze intussen allemaal, omdat we maandelijks bij elkaar komen en de groep niet groot is – reisden we af naar Rome, in verschillende vluchten natuurlijk. Het vliegtuig met alle bisschoppen erin zou eens neerstorten. We logeerden in Santa Martha, het hotel in het Vaticaan waar ook de paus woont. We waren samen uit, het was gezellig om samen te eten en af en toe iets te drinken.
Maar het was wel degelijk een bedevaart en een werkbezoek. Dagelijkse vierden we de eucharistie in een van de aartsbasilieken of in een andere kerk, eenvoudig en waardig. Bij de graven (ad limina = op de drempels) van Petrus en Paulus baden we de geloofsbelijdenis. Iedere dag brachten we meerdere bezoeken aan de dicasteries (departementen) van het Vaticaan. We werden steeds vriendelijk ontvangen. Soms kregen we materiaal aangereikt en hield de kardinaal-prefect een algemene inleiding. Maar meestal vond er een dialoog plaats op basis van de vragen die wij aan de medewerkers van de paus konden stellen en vooraf op papier hadden gezet. We konden onze zorgen delen en ik voelde me serieus genomen. Het waren intensieve gesprekken.
De ontmoeting met paus Franciscus was informeel. “Geen toespraken, dat doet de paus zelf ook niet”, werd er vooraf gezegd: “Een open gesprek.” Tal van onderwerpen passeerden de revue. De paus had uiteindelijk een uur en drie kwartier de tijd voor ons. We sloten af met de Engel des Heren in het latijn, en we kregen nog een paar presentjes mee. We stapten naar buiten, sloten aan bij onze begeleiders die in een andere ruimte hadden gewacht, en troffen buiten de journalisten om onze eerste reacties te vernemen.
U kunt het nog meebeleven als u kijkt op www.katholiekleven.nl of www.rkkerk.nl . Enkele persoonlijke indrukken van mij leest u in twee Ad Liminaberichten op onze eigen bisdomwebsite www.bisdomgl.nl. Ik kijk terug op een inspirerend bezoek aan Rome en had er even moeite mee weer naar huis te gaan.
Ron van den Hout
bisschop van Groningen – Leeuwarden