We hadden het goed voorbereid. De boodschappen waren op zaterdag gehaald en op de keukentafel klaargezet. Het vlees- en kaasbeleg hadden we voor de nacht in de koelkast gelegd. Zondagochtend hoefden we het eten maar te pakken om naar Assen te rijden voor de startactiviteit van het jongerenplatform. We zouden daar dan de broodjes smeren voor ná de mis. Komen we aan … het beleg vergeten uit de koelkast te halen. Wat te doen? Gelukkig is tegenwoordig op zondag de supermarkt open, dus geen nood.
En zo sluipt het erin dat we van principes los raken. Je kunt wel denken: ik ben vóór de zondagsrust en tégen de openstelling van winkels op de dag des Heren, en ik doe er niet aan mee. Maar een keer ga je voor de bijl. En dan ben je toch maar praktisch. Want om nu broodjes zonder beleg te serveren.
Je hebt een mobieltje gekocht en je denkt: ik gebruik het alleen om te bellen en om gebeld te worden. Ik moet bereikbaar zijn in geval van nood, en neem het niet overal mee naar toe. Maar je weet hoe het gaat: op een gegeven moment wordt het toch gewoon, en heb je het mobieltje wel altijd bij. En je ontdekt dat je er oneindig veel mee kunt doen en er oneindig veel plezier van kunt hebben. En zo merk je dat het toch je leven gaat beheersen.
Het is goed om principes te hebben en ook te proberen je eraan te houden. Maar in de praktijk van alle dag merk je dat het niet altijd lukt. Laat het toch niet zover komen, dat je je principes helemaal over boord zet. Dat het niet altijd lukt je eraan te houden, wil niet zeggen dat ze niet goed zijn en nastrevenswaardig. Principes … laat ze niet los, als het tenminste goede principes zijn en geen eigen wijsheden.
Ron van den Hout
bisschop van Groningen – Leeuwarden