Ik schrijf dit hoofdartikel op Nieuwjaarsdag 1 januari 2024. Inmiddels heb ik al verschillende keren iemand een "Zalig Nieuwjaar" gewenst. Van oudsher wensen wij als katholieken elkaar bij belangrijke momenten en kerkelijke feesten in het jaar elkaar het allerbeste toe met de toevoeging van het woord “Zalig”.
Ooit dacht ik dat dit woord z'n langste tijd wel had gehad. Gelukkig houdt het nog stand onder ons. Ik beken het graag: ik heb een enorme hekel aan de zeer ingeburgerde nieuwjaarswens "de beste wensen". Ik vind het een beetje armoedig en hol klinken.
Nee, geef mij maar "Zalig"! Volgens de Dikke van Dale zit daar nog een snufje eeuwigheid in, dat onze wensen als het ware iets omhoog tilt uit het alledaagse. Het is vergelijkbaar met het woord "gezegende", dat in protestantse kringen gebruikelijk is. Zalig en gezegend liggen dicht bij elkaar.
Wanneer wij elkaar op een dergelijke manier een goed Nieuwjaar toewensen, dan betrekken we God daarbij in ons leven.
We wensen elkaar natuurlijk alle geluk van de wereld toe, maar weten ook dat het leven soms ook andere kanten kent. Er is geluk, maar ook leed in alle vormen en maten. Maar wanneer wij een snufje "eeuwigheid" in onze wensen meenemen, dan wensen we elkaar Gods kracht en nabijheid toe in alle omstandigheden van het leven.
Ik hoop dat we ook mogen ervaren dat die kracht en nabijheid vaak tot ons komt via de mensen die wij ontmoeten. Wij zijn geroepen om een ander tot zegen te zijn. Dat kan op heel erg veel manieren: in het omzien naar je buren; door te luisteren naar de problemen van een collega op je werk; door een vriendelijke groet op straat of een praatje bij de kassa in de supermarkt. Het lijken misschien maar heel kleine, bijna toevallige, voorvallen. Maar toch kleuren we zo het leven van elkaar mooier in.
Deze artikel verschijnt half januari en loopt zelfs al door tot het begin van de Vastentijd: Aswoensdag. Het is niet gebruikelijk om elkaar voor die dag een "Zalige Aswoensdag" te wensen, want het is meer een gedenkdag dan een feestdag.
Maar toch: zo vreemd zou het niet zijn. Want Aswoensdag is een dag waarop we stilstaan bij al die keren dat we vergaten dat er een "snufje eeuwigheid" in ons leven hoort. Die dag richten we ons opnieuw op het belangrijkste. De kern van ons geloof: dat wij ons leven mogen leven met God die met ons gaat, onder alle omstandigheden.
Pastor Agaath Erich