De kunstenaar Frans Franciscus (geboren 1959 in Utrecht) volgde zijn opleiding aan de Utrechtse School voor de Kunsten. Hij woont en werkt in Amsterdam. Behalve schilder is hij ook beeldhouwer en filmmaker. Zijn werk is tentoongesteld in galeries, op kunstbeurzen en in musea in Nederland, België, Frankrijk, Duitsland, Spanje, Zwitserland, Jordanië en Zuid-Afrika.
Zijn serie ‘Werken van barmhartigheid’ was oorspronkelijk bedoeld voor een grote organisatie met zeven kantoren in Europa. In elk kantoor wilde het bestuur een schilderij ophangen. Maar toen kwam de bankencrisis in 2007. De opdrachtgever ging failliet, helaas zonder de kunstenaar veel betaald te hebben. De schilder was intussen al zo ver gevorderd, dat hij de serie over de zeven werken van barmhartigheid toch afmaakte.
Frans Franciscus verbindt in dit schilderij het thema “de hongerigen te eten geven” (Mattheus 25) met de verschijning van Jezus aan de Emmaüsgangers (Lucas 24).
De Emmaüsgangers waren in de tijd van Jezus bezoekers van een viering van het paasfeest in het dorp Emmaüs, ruim 11 km van Jeruzalem. Volgens Lucas verschijnt Jezus aan twee leerlingen nadat hij uit de dood is opgestaan, met Pasen. Die twee leerlingen herkenden Jezus eerst niet. Dat gebeurde pas toen “hun ogen werden geopend”. De Emmaüsgangers zijn in de klassieke kunst vaak afgebeeld als mensen die onderweg zijn of aan het avondmaal zitten.
Ook op dit grote doek van Frans Franciscus is Jezus incognito. Hij zit er relaxed bij aan de eettafel met zijn “Jezus-nikes” aan. Jezus is te herkennen aan de wond in zijn hand vanwege de kruisiging. Die wond is een bloedend hart, waarvan het bloed nog op het witte tafelkleed lekt. Eén van de twee leerlingen, één daarvan heette Kleopas, laat zijn hand zien als teken van herkenning. De ander gebruikt zijn hand om met zijn vinger naar het stokbrood te wijzen. Hij herkent Jezus aan “het breken van het brood”. Op de tafel ligt een bril. Je moet op een andere manier gaan kijken, dan gaan je ogen pas open. Er staat een vaatje zout. Zout zuivert en maakt dingen duurzaam. Zit er wijn in het kommetje op tafel of olie? De citroenschijven op tafel verwijzen misschien naar vis.
Verderop staat er een leestafel (de schriften), ook met maar één stoel. Wat betekent de hongerigen te eten geven? Geven de twee hem te eten of is het andersom, dat hij hen te eten geeft? Help ik de ander of helpt de ander mij als ik hem in mijn bestaan toelaat? Het is de ander die mijn geslotenheid openbreekt.
Willy van Olffen, cluster Diaconie