Dit jaar heb ik bijzonder uitgekeken naar mijn vakantie in Venezuela. Want na drie jaar zou ik twee van mijn zussen met hun mannen en kinderen en twee van mijn broers met hun vrouwen en kinderen weer zien. En ook omdat ik mijn jongste neefje mocht dopen.
Mijn ouders verblijven in Chili, waar één van mijn zussen en ook mijn jongere broer wonen. Na iets meer dan twee jaar zouden zij op 5 augustus in Maracaibo landen en konden we daar een tijdje samen doorbrengen. Kortom, het zou een vakantie worden vol bijzondere ontmoetingen en gebeurtenissen. Daarom heb ik er zo naar toegeleefd en ernaar uitgekeken.
Op 23 juli vertrok ik naar Venezuela; op 24 juli ben ik in Maracaibo geland. Op het vliegveld stonden veel familieleden mij op te wachten. Het was een heel bijzondere en emotionele ontmoeting; de kleine Tomas Alejandro was er ook bij en ik heb hem meteen in mijn armen gesloten. Eenmaal thuis, nuttigden we een heerlijk ontbijt met lekkere en vertrouwde gerechten. Dat was genieten!
Andere vakantie
De laatste tijd is Venezuela over de hele wereld veel in het nieuws geweest vanwege de verkiezingen. Vóór de verkiezingen was de sfeer in het hele land feestelijk, vol hoop en enthousiasme. Na de verkiezingen is dat drastisch veranderd. De fraude bij de verkiezingen werd niet aanvaard. Mensen gingen de straat op om te protesteren en zich tegen het regime van Maduro te uiten. Het werd onrustig en zelfs onveilig.
Door deze situatie veranderde mijn vakantie. Onze uitgebreide plannen gingen niet door. Op vrijdag 3 augustus hoorden we dat menige vlucht werd gecanceld, omdat ze niet meer in Venezuela konden landen; er was met veel landen geen diplomatieke relatie meer. Hierdoor ging de vlucht van mijn ouders ook niet door.
We hebben van alles geprobeerd, maar het leverde niets op. Wij vonden het ook niet verstandig en niet veilig, om hen onder deze omstandigheden naar Venezuela te laten vliegen. Mijn ouders zijn dus niet naar Venezuela kunnen komen. Ik heb hen dus niet kunnen zien en ontmoeten, en dat was best moeilijk om te aanvaarden. Het was de grootste tegenvaller in mijn vakantie.
Ik heb wel heel veel tijd met mijn familie en vrienden kunnen doorbrengen, fijn samen kletsen, samen lachen, oude herinneringen ophalen en rustig bijpraten. Ik heb ook vaak de Eucharistie bij hen thuis kunnen vieren en ook in mijn thuisparochie. Op zaterdagavond 10 augustus, heb ik tijdens een Eucharistieviering van de Neocatechumenale Weg, mijn jongste neefje, Tomas Alejandro gedoopt. Dat was heel bijzonder.
Toch een bijzondere vakantie
Ondanks alle onrust en moeilijkheden kan ik toch wel zeggen, dat ik een heel mooie en bijzondere vakantie heb gehad. Ik kijk met vreugde en veel genoegen terug op mijn verblijf in Venezuela. Alle bijzondere ontmoetingen met mijn familie, vrienden en kennissen en alle bijzondere gebeurtenissen, zoals de doop van mijn neefje en de mooie Eucharistievieringen blijven mij bij.
Ik ben God ontzettend en buitengewoon dankbaar voor de tijd die Hij mij in Venezuela gegund heeft, maar ik ben ook alle mensen dankbaar die deze vakantie mogelijk hebben gemaakt. Hartelijk bedankt jullie allemaal. In het bijzonder wil ik alle voorgangers bedanken, die mij tijdens de vakantie hebben vervangen en de Eucharistie hebben gevierd of extra woord- en communievieringen hebben verzorgd. Aan alle priesters en lekenvoorgangers hartelijk dank voor jullie hulp, inzet en goede zorg; het wordt zeer gewaardeerd.
Natuurlijk hoop ik dat u ook een goede, rustgevende en fijne vakantietijd heeft gehad. Ik zal nog wel het een en ander horen. Maar nu weer aan de slag om met alle mensen verder te werken in onze parochie. Een nieuw seizoen staat voor de deur, na alle vakanties.
We gaan er weer iets van maken.
Pastor Henyer Garcia